“ดอกเตอร์จะอยู่เคียงข้างกับตัวเลขอยู่เสมอ หยุดยืนนิ่งอยู่ที่ตรงนั้นประหนึ่งว่าได้อยู่แนบชิดเคียงใกล้กับสิ่งที่เป็นเสมือนของรักของหวง ในระหว่างที่ดอกเตอร์กำลังพลอดรักอยู่กับตัวเลขนั้น หากมีใครเข้ามาขัดจังหวะเสียแล้วละก็ จะไม่ยอมยกโทษให้เป็นอันขาด”
การพูดคุยกันระหว่างดอกเตอร์กับตัวเลขนั้นช่างเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักที่หาค่ามิได้ ในนิยายเรื่อง “ดอกเตอร์กับรูทและสูตรรักของเขา” นี้เป็นเรื่องราวของดอกเตอร์ผู้ซึ่งมีจิตใจที่ใสสะอาด และสวยงามเฉกเช่นเดียวกับสูตรทางคณิตศาสตร์ที่เขียนขึ้นจากนิ้วมือของดอกเตอร์
นิยายเรื่อง “ดอกเตอร์กับรูทและสูตรรักของเขา” เป็นหนังสือขายดีติดอันดับซึ่งแต่งโดย โอกาวะ โยโกะ นักเขียนรางวัล Akutagawa และยังได้รับเลือกให้ได้รับรางวัลยอดเยี่ยมรางวัล Honya ครั้งที่ 1, รางวัลวรรณกรรม Yomiuri ครั้งที่ 55 ผนวกกับผู้กำกับภาพยนตร์ฝีมือดีที่เคยได้รับรางวัลยอดเยี่ยมอาคาเดมี่แห่งประเทศญี่ปุ่นมาแล้วจาก เรื่อง Ame agaru เมื่อปี 2001 ร่วมด้วยสุดยอดดารานักแสดงอย่าง เทราโอะ อาคิระ นักแสดงรางวัลอาคาเดมี่แห่งประเทศญี่ปุ่น, ฟุคาสึ เอริ, ไซโต้ ทาคาชิเกะ, โยชิโอกะ ฮิเดทากะ และอาซาโอกะ รูริโกะ
สูตรทางคณิตศาสตร์ที่ดูเหมือนจะยากแต่กลับท่วมท้นไปด้วยความรักที่อบอุ่นและสวยงาม และเป็น “ความงดงาม” “ความบริสุทธิ์” ที่คนญี่ปุ่นมีอยู่โดยธรรมชาติ เมื่อเรามีความสุขอยู่กับ “ขณะนี้” การมีอยู่ของคนสำคัญก็จะดำรงอยู่ในหัวใจของเราตลอดไป
วันคืนที่เต็มล้นไปด้วยความสุข และความประหลาดใจของเด็กชายอายุสิบขวบกับแม่บ้านและดอกเตอร์อัจฉริยะด้านคณิตศาสตร์ ผู้ซึ่งมีความทรงจำเพียงแค่ 80 นาทีได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
จากอุบัติเหตุที่ไม่คาดคิดทำให้ดอกเตอร์อัจฉริยะด้านคณิตศาสตร์ต้องหลงเหลือความทรงจำอยู่เพียงแค่ 80 นาที เมื่อใดที่เกิดเรื่องสับสนวุ่นวายขึ้น เขาจะไม่ใช้คำพูดแต่กลับใช้ตัวเลขเข้ามาแทน นั่นคือวิธีที่เขาคิดขึ้นเพื่อใช้สื่อสารกับผู้อื่น อันโกะแม่บ้านที่มาทำงานอยู่ที่บ้านของดอกเตอร์กับลูกชายวัยสิบขวบซึ่งอยู่ด้วยกันลำพังเพียงสองคน ดอกเตอร์ตั้งชื่อให้เด็กคนนี้ว่า “รูท” ดอกเตอร์ได้สอนความงดงามของสูตรทางคณิตศาสตร์ และสอนให้รู้จักกับโลกที่ทอแสงประกายสวยงามให้ ทำให้แม่ลูกทั้งสองคนได้รับแรงบันดาลใจจากดอกเตอร์ที่รักในตัวเลข และได้เข้าใจถึงความหมายที่งดงามของคำพูดซึ่งซ่อนเร้นอยู่ภายในสูตรคณิตศาสตร์
Story - Hakase no Aishita Sushiki 博士の愛した数式
ดอกเตอร์ได้รับการส่งเสียจากพี่ชายให้ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ประเทศอังกฤษจนจบการศึกษาในระดับดุษฎีบัณฑิต จากนั้นก็ได้กลับมาทำงานที่สถาบันวิจัยคณิตศาสตร์ของมหาวิทยาลัย แต่ทว่าพอพี่ชายได้เสียชีวิตลง ภรรยาของพี่ชายจึงได้กลายเป็นแม่ม่าย เนื่องจากขาดประสบการณ์ในการบริหารจัดการจึงได้ปิดกิจการโรงงานทอผ้าลง และได้เปลี่ยนไปสร้างอพาร์ตเมนต์หรูขึ้นบนพื้นที่โรงงานเก่า ดำรงชีวิตด้วยรายได้จากค่าเช่าแทน แต่ทว่าวิถีชีวิตอันราบรื่นของทั้งสองก็ต้องมาพลิกผันไปโดยสิ้นเชิง เมื่อดอกเตอร์ประสบอุบัติเหตุจนทำให้ต้องสูญเสียทั้งงานที่มหาวิทยาลัยและความทรงจำของตัวเองไป ภรรยาม่ายของพี่ชายจึงต้องมารับเลี้ยงดูดอกเตอร์ในเวลาต่อมา
ในวันที่เริ่มทำงานวันแรก หลังจากที่ได้แนะนำตัวเอง “สวัสดีค่ะ ดิฉันเป็นแม่บ้านคนใหม่ค่ะ” คำถามแรกที่ดอกเตอร์คนที่มาปรากฎตัวที่หน้าประตูบ้านถามฉันนั้นไม่ใช่ชื่อของฉัน แต่กลับเป็นขนาดของรองเท้า
“เธอสวมรองเท้าเบอร์อะไรหรือ”
“เบอร์ 24 ค่ะ”
“โอ เป็นตัวเลขที่ลงตัวสวยงามที่เดียว มันคือแฟกทอเรียลของ 4”
เสื้อนอกของดอกเตอร์ที่สวมใส่อยู่นั้นถูกเหน็บไปด้วยคลิปซึ่งหนีบกระดาษที่จดข้อความบางอย่างอยู่เต็มไปหมด กระดาษเหล่านี้มีไว้เพื่อจดบันทึกเรื่องราวสำคัญซึ่งจะลืมเสียมิได้เป็นการทดแทนความจำที่มีอยู่เพียง 80 นาที แล้วเอากระดาษช่วยจำเหล่านั้นเหน็บติดกับตัวเพื่อไม่ให้ลืมว่าเก็บไว้ที่ไหน
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ทุกเช้าทั้งสองคนจะมีการสนทนากันเกี่ยวกับตัวเลขที่ตรงหน้าประตูบ้านทุกครั้งไป สำหรับดอกเตอร์ที่ความทรงจำจะถูกลบเลือนไปทุก 80นาทีนี้การได้พบแม่บ้านจึงเป็นเหมือนการพบกันครั้งแรกทุกครั้ง เมื่อใดที่ดอกเตอร์เกิดความรู้สึกกระวนกระวายสับสน เขาก็จะใช้ตัวเลขแทนที่จะเป็นคำพูด นั่นคือวิธีที่ดอกเตอร์คิดขึ้นเพื่อใช้แลกเปลี่ยนสื่อสารกับคนอื่น สูตรทางคณิตศาสตร์ที่ออกมาจากปากของดอกเตอร์นั้น อาจจะมองดูเหมือนเป็นตัวเลขที่ยากแสนยาก แต่มันกลับไม่ใช่อย่างนั้นเลย ไม่ว่าจะเป็นตัวเลขใดมันช่างให้ความรู้สึกอบอุ่นสวยงาม ทำให้รู้สึกตื่นเต้น เหมือนกับเป็นการได้ค้นพบบางสิ่งที่เจิดจ้า
และแล้ววันหนึ่งดอกเตอร์ก็ได้ทราบว่าแม่บ้านนั้นมีลูกชายอายุสิบขวบอยู่หนึ่งคนจากการพูดคุยสนทนากันโดยบังเอิญ เมื่อเป็นเช่นนั้นดอกเตอร์ถึงกับทนไม่ได้ที่จะปล่อยให้เด็กน้อยต้องอยู่บ้านเพียงลำพัง และบังคับให้แม่บ้านให้สัญญาว่าจะต้องให้ลูกชายกลับมาที่นี่ทันทีหลังโรงเรียนเลิก พร้อมกับจดบันทึกเอาไว้ในกระดาษที่ติดอยู่ที่เสื้อว่า “แม่บ้านคนใหม่ กับลูกชายอายุสิบขวบ”
ดอกเตอร์เรียกลูกชายของแม่บ้านว่า “รูท” “รูทคือสัญลักษณ์แสนใจกว้างที่ไม่เคยรังเกียจตัวเลขตัวไหนๆ ยอมโอบอุ้มเอาไว้ภายในตัวเองทั้งหมดเชียวนะ” เมื่อดอกเตอร์ไม่ได้อยู่กับรูทมันเหมือนกับเสียงหัวเราะก็ได้ถูกขโมยไปด้วย
พอรูทได้รู้ว่าดอกเตอร์เคยเล่นเบสบอลสมัยเรียนม.ปลาย ก็ได้ขอร้องให้ดอกเตอร์มาดูการแข่งขันของทีมเบสบอลของตน หลายวันต่อมาดอกเตอร์ก็ได้ไปเชียร์เบสบอลกับแม่บ้าน แต่ไม่รู้เป็นเพราะความร้อนของแสงแดดหรืออย่างไร พอกลับมาบ้านดอกเตอร์ก็ถึงกับเป็นไข้นอนซม ไข้ไม่ยอมลดลง บวกกับความเป็นห่วงที่ดอกเตอร์นอนไม่ยอมตื่น แม่บ้านจึงฝ่าฝืนกฎของสำนักงานแม่บ้านอยู่ค้างคืนเพื่อเฝ้าไข้จนถึงเช้า เมื่อเห็นดอกเตอร์ตื่นขึ้นมา แม่บ้านจึงได้ส่งเสียงทักเหมือนเช่นทุกครั้ง สิ่งที่หลุดออกมาจากปากของดอกเตอร์ผู้ซึ่งกังวลอย่างที่ไม่เคยเป็นมาคือความเป็นจริงที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง “ความทรงจำของผมอยู่ได้เพียง 80 นาทีเท่านั้น” แม่บ้านจึงได้ประจักษ์เป็นครั้งแรกถึงความเจ็บปวดของความหมายในคำพูดนั้น
หลายวันต่อมา แม่บ้านได้ถูกสำนักงานแม่บ้านเรียกตัวไปพบและถูกปลดออกจากหน้าที่ ซึ่งสาเหตุก็เนื่องมาจากภรรยาม่ายได้มาร้องเรียนเรื่องที่แม่บ้านไปอยู่พักค้างคืนนั่นเอง ตัวแม่บ้านเองที่รักษาสัญญาว่าจะไม่นำปัญหาไปยุ่งเกี่ยวกับเรือนใหญ่แล้ว จึงพยายามขอร้องไม่ให้ตนถูกปลดออกจากหน้าที่ แต่ทว่าคำขอนั้นก็ไม่เป็นผล
แม่บ้านซึ่งได้ไปเริ่มงานยังสถานที่ใหม่ เมื่อมองเห็นพวกตัวเลขที่มีอยู่มากมายในชีวิตประจำวันอย่างเบอร์โทรศัพท์เอยหมายเลขเครื่องบนตู้เย็นเอย ทำให้คิดถึงวันคืนที่สนุกสนานและมีค่าที่ได้อยู่ร่วมกับดอกเตอร์ และทุกครั้งที่นึกถึงคำพูดของดอกเตอร์ขึ้นมาทีไรก็ทำให้อยากจะพบกับดอกเตอร์ไปเสียทุกที
และแล้วก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา นั่นคือโทรศัพท์จากภรรยาม่ายคนนั้น...
@@ ดูแล้วทำให้รู้สึกว่าคณิตศาสตร์น่าสนใจขึ้นมาทันที แนะนำให้ดูเป็นหนังที่ดีมากๆ แต่ก็น่าเสียดายที่แผ่นแท้หาซื้อได้ยากมากๆ ละครญี่ปุ่นและหนังญี่ปุ่นมีเข้ามาขายในบ้านเรน้อยมากๆ เกาหลีบุกอย่างแรง เสียดายที่คนไทยไม่ได้ดูหนังดูละครดีๆ ข้อมูลที่นำมาจากบล๊อคของคุณ z2picture แฟนซีรี่ย์ญี่ปุ่นคงจะค้นเคยกันอยู่แล้ว เป็นคนแปลหนังและละครของญี่ปุ่นหลายเรื่องมากๆ แปลได้ดีเลยล่ะ ถ้าจะดูหนังดูซีรี่ย์ของญี่ปุ่นแนะนำให้ดูเรื่องที่ทำซับโดย z2picture ไม่ผิดหวังแน่นอน @@
นักแสดงนำ
1.Terao Akira แสดงเป็น ดอกเตอร์
2.Fukatsu Eri แสดงเป็น อันโกะ
3.Saito Takashige แสดงเป็น รูท
4.Yoshioka Hidetaka แสดงเป็น ครู (รูท)
5.Asaoka Ruriko แสดงเป็น ภรรยาม่าย
ที่มา http://z2picture.blogspot.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น