Himitsu / Secret ด้วย(ความ)ลับและผูกพัน
เมื่อวันหนึ่งแม่ลูกกำลังไปเทื่ยวกันที่บ้านคุณตาคุณยาย โดยที่พ่อนั้นอยู่ที่บ้านไม่ได้ไปไหน แต่ระหว่างทางกลับเกิดอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ทำให้ภรรยาของเขาเสียชีวิตลง และเมื่อลูกนั้นฟื้นขึ้นมา ก็ไม่ใช่ลูกคนเดิมของเขาอีกต่อไป...
หนังเปิดเรื่องด้วยเหตุการณ์ที่ดึงผู้ชมเข้าสู่เหตุการณ์ ได้ทันทีทันใด อุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ทำให้เกิดปาฎิหารย์ เมื่อวิญญาณของแม่ที่ใกล้ตายกลับมาเข้าในร่างของลูกสาวตนเอง เรื่องจึงวุ่นวายเมื่อผู้เป็นพ่อต้องใช้ชีวิตคู่กับภรรยาของตนเองในร่างของ ลูกสาว จากนั้นหนังได้ตั้งคำถามกับคนดูซึ่งเป็นคำถามที่ยากมากๆ และคำตอบที่ได้อาจจะทำให้หลายๆ คนใจสลายได้ คำถามที่ว่าคือ หากคนที่คุณรักได้มีชีวิตใหม่ หรือในเนื้อเรื่องคือได้ร่างใหม่ และเขาหรือเธอคนนั้นต้องดำเนินชีวิตไปตามเจ้าของ
ร่างนั้นๆ โดยที่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับชีวิตของคนที่คุณเคยรู้จัก และหากเป็นเช่นนี้ คุณคิดว่าคุณยังจะมีสิทธิครอบครองร่างกายและจิตใจของเธอ/เขาได้อยู่หรือไม่ คุณจะทนยอมรับได้ไหมหากคนที่คุณเคยรู้จักได้ค้นพบความสุขในชีวิตครั้งใหม่ และความสุขนี้ไม่มีคุณอยู่ในนั้นด้วย
ฉากเด่นฉากหนึ่งที่กินใจและระคนกันระหว่างความอิ่มเอม และความเจ็บปวดในคราวเดียวกันคือฉากที่ผู้เป็นพ่ออย่าง Heisuke ยอมรับความผิดพลาดของตนเองและ พยายามที่จะแก้ไขมัน เพื่อความสุขของคนที่รัก ชื่อลูกสาว “Monami” ที่เขาเรียกภรรยา แทน “Naoko” ซึ่งเป็นชื่อภรรยาตนเองย่อมแสดงให้เห็นว่าเขาพร้อมที่จะยอมรับ และทำทุกอย่างเพื่อให้เธอมีความสุขกับชีวิตใหม่ของเธอ แล้วเธอละ จะปล่อยให้เขาเสียสละอยู่ฝ่ายเดียวละหรือ หนังนำเสนอจุดเปลี่ยนแปลงที่นับว่าสำคัญที่สุดในหนังจุดนี้ได้เรียบง่าย นิ่งๆ แต่อบอุ่นใจและมีพลังอย่างเหลือแสน
ความเหนือชั้นของ Himitsu คือการวางโครงเรื่องได้ซับซ้อนแต่ไม่สับสน และด้วยการเดินหมากอย่างถูกที่ถูกเวลาทำให้อารมณ์ของผู้ชมอยู่ในระดับที่ เรียกว่า “สั่งได้” ตามใจผกก. ผนวกเข้ากับการจัดวางอารมณ์ในหนังให้ทับซ้อนกันตลอดเวลา คงไม่ใช่เรื่องแปลกหากตัวหนังจะทำให้ผู้ร้องไห้ในขณะที่กำลังหัวเราะร่า หรือหัวเราะในขณะที่น้ำตากำลังไหลพรากอาบหน้า บทหนังสามารถเจาะลึกเข้าถึงความสับสนทั้งทางพฤติกรรมและอารมณ์ของตัว ละครอย่างถึงกึ๋น หนังพูดถึงแทบทุกเหตุการณ์ที่ควรจะเป็นไปได้เมื่อสถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น ไม่เว้นแม้แต่ฉากที่น่าอึดอัดและน่าหวาดเสียว(ทางศีลธรรม) เช่นฉากเซ็กส์ ซึ่งทางออกที่หนังนำเสนอแม้จะไม่ใช่อะไรที่สวยหรู แต่ก็เป็นทางออกที่ดีที่สุดเท่าที่คนที่มีสามัญสำนึกที่ดีคนหนึ่งพึงกระทำ ได้ เมื่อต้องอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้น
Ryoko Hirosue (เรียวโกะ ฮิโรสุเอะ) ดาราสาวที่เติบโตในอาชีพการแสดงโดยเริ่มจากการเป็นเพียงขวัญใจวัยรุ่นหรือ Idol คนหนึ่งเท่านั้น ด้วยความน่ารักของเธอทำให้งานแสดงของเธอมีเข้ามาไม่ขาด และด้วยการแสดงที่เข้าถึงบทอย่างเป็นธรรมชาติของเธอ ทำให้เธอได้รับบทที่ต้องคั้นเอาความสามารถทางการแสดงมาใช้อยู่บ้าง และทุกครั้งเธอก็ทำมันได้ดีจนน่าแปลกใจ แต่สำหรับการแสดงของเธอใน Himitsu นั้น เธอไม่เพียงทุ่มเทและใส่ใจให้กับมันเหมือนที่เธอทำมาตลอด แต่เธอใส่วิญญาณลงไปจนกลายเป็นตัวละครตัวนั้นๆ อย่างน่าเชื่อถือมากๆ และหากจะมีใครที่ยังคลางแคลงในฝีมือทางการแสดงของเธอ แสดงว่าคนๆ นั้นยังไม่เคยได้ชมหนังเรื่องนี้อย่างแน่นอน
สุดท้าย ตัวหนังจบในแบบที่มันควรจะเป็น แม้ว่าหากจะถามกันตรงๆ แล้ว ก็น่าจะเป็นอะไรที่ขัดใจผู้ชมอยู่ไม่น้อย แต่การเสียสละเพื่อดำรง “ความสุขของคนในครอบครัว” เป็นเรื่องที่น่ายกย่องอย่างยิ่ง นับเป็นความใจกล้าของผกก.อย่างมาก ที่ให้ตัวหนังลงเอยแบบไม่ตามขนบ แต่เลือกที่จะสรุปด้วยสิ่งที่น่าจะเป็นประเด็นให้ได้ขบคิดกันต่อไป แต่หากคุณคิดว่า ความสำคัญของการเสียสละเพื่อความสุขของคนที่รัก ไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าใครได้ประโยชน์มากหรือน้อยกว่ากันแล้ว ทางออกที่ Himitsu นำเสนอออกมา ย่อมมีความหมายที่กินใจและลึกซึ้งมากกว่า
รางวัล
[2000] Awards of the Japanese Academy :: Best Actor, Best Actress, Best Supporting Actress
[2000] Sitges - Catalonian International Film Festival :: Best Actress, Best Screenplay, Best Film
ที่มาก major-sf.com , en.wikipedia.org/wiki/Himitsu
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น